«Έχων πλήρη συνείδηση των πράξεών μου, ων ψυχικώς και διανοητικώς υγιής και τελών σε πλήρη νηφαλιότητα και ψυχική και διανοητική ηρεμία, χωρίς να δέχομαι απειλή ή πίεση από κανέναν, γνωρίζων ανάγνωση και γραφή, επειδή επιθυμώ εγώ ο ίδιος να ορίσω σε ποια πρόσωπα θα περιέλθει η κάτωθι περιγραφόμενη περιουσία μου μετά από το θάνατό μου, με την παρούσα διαθήκη μου, υπερισχύουσα οποιοσδήποτε προηγούμενης κατά το μέρος, κατά το οποίο δεν ταυτίζονται, εγκαθιστώ και ονομάζω κληρονόμους μου….» Πρόκειται για την παράγραφο με την οποία εκκινούσαν οι τέσσερεις διαθήκες του αείμνηστου επιχειρηματία Κωνσταντίνου Π. Αγγελόπουλου.
Πρόκειται για ένα παράδειγμα σφοδρότατης σύγκρουσης μεταξύ δυο γενεών που είχε συγκλονίσει τη χώρα. Μια σύγκρουση μεταξύ του επιχειρηματία Κωνσταντίνου Π. Αγγελόπουλου και των δυο γιών του Παναγιώτη και Γιώργου. Δημοσιεύματα της εποχής που δημοσιοποιήθηκε η διαμάχη αποκαλύπτουν ότι ο επιχειρηματίας είχε συντάξει τέσσερεις διαθήκες και είχε ορίσει έξι κληρονόμους.
Αντιγράφουμε τμήματα από το σχετικό άρθρο το οποίο δημοσιεύει σημεία από τις τέσσερεις διαθήκες του Κωνσταντίνου Π. Αγγελόπουλου. Ορθά η δημοσιογράφος κα Ρεγγίνα Σπυράτου παρατηρεί ότι στις τελευταίες σελίδες των πρώτων 2 διαθηκών ίσως «κρύβεται» η πιο «ακριβή κληρονομιά»: οι τελευταίες συμβουλές του πατέρα στους γιους, παρά τη μεγάλη του πικρία για τη συμπεριφορά του απέναντί τους. «Να μείνετε για πάντα αγαπημένοι μεταξύ σας και να υποστηρίζετε ο ένας τον άλλον! Στο τέλος της ζωής μου δοκίμασα μεγάλες πίκρες από εσάς, αλλά αυτό δεν με σταμάτησε να σας ενισχύω όλο αυτό το διάστημα στις ποικίλες ανάγκες σας, διότι σας αγαπώ και είστε πάντα τα παιδιά μου.»
Τον Νοέμβριο του 2018, είναι γραμμένη η 3η διαθήκη του Αγγελόπουλου. Εκεί, αφήνει μια ακόμη ηθική παρακαταθήκη προς τα δυο του παιδιά.
«Στα παιδιά μου, Παναγιώτη και Γιώργο, προσέφερα ως καλός πατέρας τα πάντα. Το μόνο που ζήτησα από αυτούς ήταν η αγάπη και ο σεβασμός τους. Εύχομαι τα παιδιά μου να αντιληφθούν τα σφάλματά τους και να μεταμεληθούν, ώστε να ανακτήσουν την ψυχική γαλήνη τους και να ζήσουν όλοι μονιασμένοι μαζί με τα εγγόνια μου και τις οικογένειές τους.»
Προφανώς, και χωρίς να γνωρίζουμε τις «λεπτομέρειες» της διαμάχης μεταξύ πατέρα και γιών, ο πατέρας, παρά τη μεγάλη του πίκρα για τη σύγκρουση με τα παιδιά του φέρεται με γενναιότητα και ορθοφροσύνη. Αφήνει παρακαταθήκες ενότητας και διατήρησης της περιουσίας, ηθικής και υλικής. Πρόκειται για ένα παράδειγμα διαμάχης που ο πατέρας – ιδιοκτήτης συγκρατεί τον θυμό του και δεν κάνει αυτό που ένας πολύ θυμωμένος πατέρας θα έπραττε και το οποίο είναι συνηθισμένο φαινόμενο στις οικογενειακές επιχειρήσεις παγκοσμίως: να αποκληρώσει τα παιδιά του. Πόσες και πόσες φορές δεν το έχουμε δει αυτό; Ακόμη και στις ταινίες. Λες και τα παιδιά θα «συνετιστούν» και θα κάνουν «αυτό που λέει ο πατέρας.» Σε τέτοιες περιπτώσεις μάλλον το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα πετυχαίνει ένας γονιός, αποκληρώνοντας τα παιδιά του.
Βεβαίως, όταν κάποιος είναι τόσο πικραμένος, με βεβαιότητα «κάπου» θα αποτυπώσει την πικρία του. Στο πλαίσιο ακριβώς αυτό ο Κωνσταντίνος Π. Αγγελόπουλος τον Φεβρουάριο του 2020, όταν πλέον η δικαστική διαμάχη με τους δυο γιούς του για τον ορισμό δικαστικού συμπαραστάτη βρισκόταν στην κορύφωσή της, γράφει την 4η διαθήκη στη σειρά, στην οποία περιλαμβάνει πολύ σκληρές εκφράσεις για τα παιδιά του. Πλέον, η έκφραση αγάπης και οι συμβουλές των προηγούμενων διαθηκών έχουν αντικατασταθεί από μια ευχή:
«Εύχομαι στα παιδιά μου να μη βιώσουν αυτά που εγώ και η σύζυγός μου βιώσαμε εξ αιτίας τους τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Επέδειξαν απέναντι μου μεγάλη σκληρότητα και αχαριστία παρά το γεγονός ότι τα ευεργέτησα εν ζωή σε βαθμό που λίγοι γονείς κάνουν. Με εξύβρισαν επανειλημμένως εγγράφως με χυδαίες εκφράσεις. Θλίβομαι βαθιά γιατί η αιτία για όλη αυτή την συμπεριφορά των παιδιών μου υπήρξε η απληστία τους.» Μάλιστα, η πικρία του για την επιμονή των γιων του να του οριστεί δικαστικός συμπαραστάτης δείχνει να τον ενοχλεί σε υπερθετικό βαθμό, και γι’ αυτό γράφει: «Την αίτησή τους αυτή την υπέβαλαν στο Δικαστήριο με κίνητρο την ικανοποίηση της απληστίας τους, έχοντας πλήρη γνώση ότι είναι ψευδής κατά το περιεχόμενό της αλλά και επίγνωση ότι από την στενοχώρια μου εξ αυτής θα μπορούσα να φύγω νωρίτερα από αυτή την ζωή.»
Και τελειώνει: «Με πλήρη συνείδηση σας ορίζω κληρονόμους μου.»