Παρόλο που η μετάβαση από τον Ralph στον Brian ήταν επιτυχής, δεν ήταν τόσο εύκολη, όσο φαίνεται. Και δυστυχώς πάντα συμβαίνει αυτό, σε όλες τις οικογενειακές επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο.
Ο Julian, που είναι δεκατρία χρόνια νεότερος από τον Ralph και εξακολουθούσε τότε που γινόταν η διαδοχή στην Comcast να βρίσκεται στην ακμή του, δεν ήταν ούτε τόσο έτοιμος, ούτε τόσο πρόθυμος να αποχωρήσει, όπως ο Ralph. Ο Ralph ήταν πρόθυμος να αναλάβει τον ρόλο του προπονητή του Brian, αλλά ο Julian ήταν ένας δυναμικός παίκτης με το δικό του ταπεραμέντο και ήταν μόλις πενήντα ετών. Παρά την ευφυία του και την χρηματοοικονομική του ευστροφία, δεν είχε τα φόντα για να γίνει ένας μέντορας και να υπηρετεί την εταιρεία πίσω από την πρώτη γραμμή. Κι επειδή δεν υπήρχε κανένα στέλεχος με τις δικές του δεξιότητες, δεν υπήρχε άμεση ανάγκη για την αποχώρησή του.
Ο Ralph γνώριζε ότι η μετάβαση στον Brian δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση για τον Julian. Ένα με δύο χρόνια προτού αναλάβει την Προεδρία ο Brian, οι τρείς τους γευμάτισαν αρκετές φορές και συζήτησαν, πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτή η νέα γραμμή πλεύσης της Comcast. Ο Julian είπε τότε ότι δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του να δουλεύει για τον Brian, τον οποίο γνώριζε από παιδί. Βέβαια, ούτε ο Brian, ούτε και ο Ralph ήθελαν την αποχώρηση του Julian. Ο Brian εκτιμούσε την εμπειρία του και τη συμβουλή του και ο Ralph γνώριζε ότι ο Julian θα προστάτευε όχι μόνο τον Brian, αλλά και την εταιρεία, για την οποία είχε κάνει τόσα πολλά τα προηγούμενα χρόνια.
Για όλα τα παραπάνω, τα πρώτα χρόνια της μετάβασης από τον Ralph στον Brian υπήρξαν μερικές δυσκολίες και για τους τρεις τους. Για παράδειγμα: ποιος ακριβώς θα πρέπει να πάει σε αυτήν την συνάντηση, στο τάδε συνέδριο ή στο δείπνο την επόμενη βδομάδα με τον Rupert Murdoch; Για ένα διάστημα λειτουργούσαν ως μια ομάδα τριών ατόμων και κατόπιν δυο ατόμων (ο Brian μαζί με τον Ralph) και ύστερα πάλι τριών (ο Brian, ο Ralph και ο Larry Smith) και τελικά μια ομάδα δύο ατόμων (ο Brian και ο Smith).
Μερικά στελέχη βλέποντας τη συγκεκριμένη «ασαφή» κατάσταση μπορεί και να αποχωρούσαν, αλλά ο Julian είχε μια καλύτερη ιδέα για να τους καθησυχάσει. Για μερικά από τα επόμενα χρόνια συνέχισε να προεδρεύει της χρηματοοικονομικής επιτροπής της Comcast, ενώ παράλληλα έκλεινε συμφωνίες κι εκπροσωπούσε την εταιρεία σε πολλές, δημόσιες εκδηλώσεις. Μάλιστα, στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 επαναπροσδιόρισε τον ρόλο του στην εταιρεία και οδήγησε με μεγάλη επιτυχία την Comcast στην εποχή του Internet. Ίδρυσε το Comcast Interactive Capital (πλέον γνωστό ως Comcast Ventures), ένα αρκετά επικερδές, «εσωτερικό ταμείο», το οποίο επένδυσε σε εταιρείες υψηλής τεχνολογίας. Και μέχρι τα μέσα της άνοιξης του 2011, ο Julian συνέχισε να υπηρετεί ως ένας από τους διευθυντές του οργανισμού.
Η μετάβαση στην Comcast τελικά δεν ήταν απλά γενεαλογική.
Παρά την εγγύτητα και τις κοινές τους αξίες, ο Ralph και ο Brian είχαν διαφορετικά στυλ ηγεσίας και διαφορετικά δυνατά σημεία ως managers. Ο Ralph αν και ήταν σίγουρα προσεκτικός, λειτουργούσε κυρίως ενστικτωδώς, ενώ αντίθετα ο Brian ήταν πιο αναλυτικός. Ο Ralph είναι ένας έμπορος και εξαιρετικός πωλητής. Ο Brian κλείνει συμφωνίες, είναι μεθοδικός και έντονα εγκεφαλικός τύπος. Δεν κυνηγάει τρελές πιθανότητες για κέρδη κι αυτό που ενδέχεται να μοιάζει με μια απίθανη ιδέα, τείνει να είναι μια οπτική, την οποία πριν την αποδεχθεί την έχει εξετάσει προηγουμένως πολύ προσεκτικά.
Ο Ralph παρά το χαλαρό του στυλ, είναι πιο «τζογαδόρος.» Παρόλο που ο Brian αγαπά να κλείνει συμφωνίες, έχει συχνά αμφιβολίες της τελευταίας στιγμής: Χρειαζόμαστε πραγματικά την εξαγορά αυτή; Θα μπορούσε να βλάψει την εταιρεία ή να αμαυρώσει τη φήμη μας; Τα άγχη του Ralph έρχονται στο προσκήνιο αφού πρώτα «πατήσει τη σκανδάλη», παρόλο που τα κρύβει με μεγάλη δεξιοτεχνία. «Παραμένει αλώβητος» λέει ο Brian, «και παραμένει απίστευτα ψύχραιμος, όταν βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα.»