Οι ακόλουθες «οδηγίες», ή/και «γενικοί κανόνες», μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην προσπάθεια μιας οικογένειας να καθιερώσει ένα πραγματικά λειτουργικό «Οικογενειακό Συμβούλιο». (ΟΣ)
1. Κάθε μέλος έχει το δικαίωμα λόγου με την αναγνώριση αυτού του δικαιώματος από τον Πρόεδρο.
2. Το άτομο που έχει τον λόγο δεν μπορεί να διακόπτεται από τα υπόλοιπα μέλη.
3. Το άτομο που έχει τον λόγο καλείται να σχολιάσει το σημείο ή το ζήτημα που συζητείται από την οικογένεια. Πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους ότι νέα θέματα δεν μπορούν να εισαχθούν προς συζήτηση εκ των υστέρων, π.χ. κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, εκτός κι αν η ανησυχία ενός μέλους για ένα θέμα παρουσιασθεί και γίνει κατανοητή κατά τη συνεδρίαση.
Συμβιβάστε τις επιθυμίες των μελών της οικογένειας, ειδικά όταν δεν διακυβεύεται η υγεία τους, (ψυχική κυρίως, αλλά και σωματική) η βιωσιμότητα της επιχείρησης, η εκπαίδευση, ή άλλες αξίες της οικογένειας.
4. Μπορούν να ληφθούν αποφάσεις που επηρεάζουν άλλα μέλη της οικογένειας, που στη συγκεκριμένη συνεδρίαση είναι απόντα. Πλην όμως, αυτές οι αποφάσεις δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να «τιμωρήσουν» εκείνους που δεν παρευρίσκονται στη συνεδρίαση.
5. Τα πρακτικά πρέπει να κρατηθούν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια και να διακινούνται εγκαίρως μεταξύ των μελών της οικογένειας.
6. Συμβιβάστε τις επιθυμίες των μελών της οικογένειας, ειδικά όταν δεν διακυβεύεται η υγεία τους, (ψυχική κυρίως, αλλά και σωματική) η βιωσιμότητα της επιχείρησης, η εκπαίδευση, ή άλλες αξίες της οικογένειας. Εάν τα μέλη διαφωνήσουν για τους στόχους της οικογένειας, μια λύση για να διατηρήσουμε τη συνοχή μεταξύ των μελών της οικογένειας θα μπορούσε να είναι η εξής: όλοι να συντάξουν έναν κατάλογο απαραίτητων εργασιών και να επιλέξουν ποιες εργασίες θα κάνουν για μια εβδομάδα, έως ότου όμως καλυφθούν όλες οι δουλειές που πρέπει να γίνουν απ’ όλα τα μέλη της οικογένειας. Κατ' αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά μαθαίνουν ότι κάθε πρόσωπο πρέπει να κάνει μερικές θυσίες, έτσι ώστε όλοι να μπορούν να απολαύσουν την οικογενειακή ευημερία.
7. Προσέξτε τα «σημάδια» αύξησης της ευθύνης και της δυνατότητας συνεργασίας με άλλους. Ρωτήστε τον εαυτό σας:
• «Μαθαίνουν τα παιδιά να ελέγχουν το θυμό τους και να μην έχουν θυμωμένες εκφράσεις όταν οι άλλοι διαφωνούν με τη δική τους άποψη;»
• «Μπορούν να παρουσιάσουν διαφορετική άποψη χωρίς να προσβάλλουν ή να δυσφημήσουν τη νοημοσύνη και τα κίνητρα του άλλου;»
• «Μπορούν να τοποθετήσουν τα οφέλη της ομάδας και τα μακροπρόθεσμα ενδιαφέροντα της οικογένειας υπεράνω των άμεσων επιθυμιών τους;»
Αν οι απαντήσεις σας είναι θετικές στα παραπάνω ερωτήματα, τότε το δικό σας «Οικογενειακό Συμβούλιο» αποτελεί μια πραγματική επιτυχία.
Θυμηθείτε ότι οι αλληλεπιδράσεις της αλλαγής γνώμης και συμπεριφοράς των μελών της οικογένειας κατά τη διάρκεια του χρόνου, επηρεάζουν τους κανόνες ή τις οδηγίες που διέπουν το «ΟΣ.» Όλοι οι κανόνες ή οι οδηγίες πρέπει να εξετάζονται και να επαναξιολογούνται κατά διαστήματα – που μπορείτε και να τα ορίσετε κιόλας – και έτσι να μπορούν να αλλάξουν ανάλογα με τις περιστάσεις και τις ανάγκες της οικογένειας.
Βεβαίως, εάν οι νέοι θέλουν να κάνουν κάτι που φαίνεται ότι είναι λάθος, συζητήστε το αντί να προβάλλετε αμέσως κάποια απαγόρευση ή/και έντονη διαφωνία. Στρέψτε την προσοχή σας σε μερικά πράγματα που μπορεί να μην ξέρουν τα μέλη της επόμενης γενιάς ή μπορεί να είχαν παραβλέψει ή να μην είχαν δώσει τη δέουσα σημασία στις αρνητικές επιπτώσεις για την οικογένεια και την επιχείρηση από τη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης. Εάν το θέμα δεν είναι πάρα πολύ σοβαρό, η δική μας συμβουλή είναι να τους επιτρέψετε να λάβουν τις αποφάσεις τους και ας αντιμετωπίσουν οι ίδιοι τις συνέπειες της απόφασής τους αργότερα. Τα παιδιά μαθαίνουν ευκολότερα να λαμβάνουν τις σωστές αποφάσεις εάν έχουν την κατάλληλη γνώση και μπορούν να πάρουν την ευθύνη για μια κακή επιλογή, όπως επίσης και να καρπωθούν τα οφέλη από μια καλή επιλογή τους!